Su 21 de maju de su 1972, László Tóth, geòlogu australianu, intreit a banda de mangianu a sa Basìlica de Santu Pedru, in Roma. A ora de sas 11.30, a unu prontu, nche barigheit cun unu brincu sa barandìllia posta pròpiu pro mantènnere su pùblicu a unu chirru dae s'istàtua de sa "Pietà" de Michelangelo. Fiat un'òmine a barba grussa, artu belle duos metros. A pustis de su brincu, si nche bogheit sa giubba, forsis pro si mòvere mègius, si firmeit agigu cara a s'òpera màstrina meledende e, cun unu marteddu pro geòlogos, nche li porreit su primu corfu a sa conca. Posca dende cara - baddu pro ite - a non fèrrere su Cristos, sigheit a iscùdere corfos a s'isfaddida, a sos bratzos, a cara e a sa carena de sa Madonna bentulende·nche bìculos e bìculos de màrmuru. Paris cun sos corfos iscudiat iscràmios de incumandamentu in limba italiana:«Cristos est torradu a bida! Deo so Cristos!». L'arresseint unos cantos vìgiles. Cando però, in cuestura, lu porrogheint pro ischire sas resones de cussa atzione rebesta, nargeit chi non cumprendiat perunu faeddu de su chi li fiant pregontende e àteros issolòrios de cada casta cun riferimentos a sa natura divina sua. No lu cundenneint, ma, a pustis de duos annos de manicòmiu, nche lu rimpatrieint. Oe s'istàtua est restaurada e esposta, ma nemos si bi podet acurtziare prus a la tocare, ca nch'est in palas de unu bidru grussu oto tzentìmetros.
