 |
| Deretos Paradigmet URL imàgine |
A coa de Cungressu, su de binti de su Partidu comunista de s’Unione soviètica, su 1956, pròpiu in die de oe a ora de mesudie, Chruščëv si pronuntzieit in contu de Ego, iscumproende chi su cultu de sa personalidade, iscannu in ue si nche fiat sètzidu Stalin, fiat un’àndala trampera, imboligosa e dannàrgia pro su bene de totu su pòpulu, de su partidu e de sa rivolutzione intrea. «Cumpàngios – nargeit – nos interessat a ischire comente su cultu de sa persone de Stalin siat crèschidu sena mesura e siat devènnidu, a unu prontu, cajone de una sèrie istremenada de deviàntzias graes, istesiende·nos·nche dae sos printzìpios de su partidu, dae sa democratzia de su partidu e dae sa legalidade rivolutzionària sua.» Stalin si nche fiat mortu in su 1953, ma su pensu suo nche fiat arraighinadu in cada cugione e sa cursa a su podere in sos annos imbenientes fiat foras de controllu. A pustis de una parèntesi curtza cun Georgij Malenkov, cumpàngiu e amigu corale de Stalin, Chruščëv nche coleit a segretàriu de su Pcus servende sa càrriga dae su ’53 a su ’64. Est istadu su primu segretàriu chi denuntzieit in pùblicu sos crìmines de Stalin, prantende sas modinas pro su protzessu de “deistalinizatzione”.
