de Màuru Piredda
«Sos filòsofos, finas a como, l'ant petzi interpretadu su mundu, in manera diferente. Ma tocat a lu mudare». Sa de ùndighi tesis subra de Feurbach nos narat ite fiat Karl Marx, nàschidu in die de oe, su 1818, in Trier, in sa chi tando fiat sa Prùssia. Unu rivolutzionàriu fiat, non petzi unu filòsofu. Gràtzias a sa faina sua, galu matèria de istùdiu finamentas pro cumpèndere sas tendèntzias atuales de su mercadu, Marx – in pare cun Frederich Engels – nche bogheit s'idea sotzialista dae sas guarnissas utopìsticas e reformistas. In medas ant chircadu de nch'imbolare su pensu suo a pustis de sa derrota de su sotzialismu reale, ma galu oe, chie si siat chèrgiat arresonos econòmicos fundudos e serentes a sa realidade, podet iscumproare chi sa teoria de su valore (pro nde mentovare una ebbia) nemos nche la podet apartare. Gasi comente est atuale sa netzessidade, pro sos rivolutzionàrios, de àere una classe pro sese, a dae chi oe rapresentat sa majoria de sa populatzione mundiale.
