28/11/16

Fidel, s'omofobia, sa vida de cada die e s'òmine nou

de Màuru Piredda 

Deretos TeleSur. Url imàgine

Pagas oras ebbia nch'at coladu dae s'ùrtimu alenu de Fidel Castro, una intre sas ghias de sa rivolutzione cubana. E, in pare cun sa dispedida sua, in medas nch'ant illiberadu sos “cocodrillos” giornalìsticos càrrigos de giùditzios de valore. De su restu si nch'at mortu un'òmine chi at fatu faeddare, a su matessi tempus (e pro tempus meda), òmines de classes e natziones oprimidas e opressoras. Ma est un'òmine chi at fatu finamentas autocrìtica colende·nche a manca unos cantos chi, defensende s'imàgine sua, nche ponent a banda unas cantas chistiones, comente sa de s'omofobia.

Dae semper, sas crìticas rivolutzionàrias a sos protzessos sunt un'agiudu mannu a sas rivolutziones matessi. Est s'abc, finamentas pro Cuba, natzione chi cara a milli paradas de pee at ischidu nadare in abbas malas. Nâdu custu, duas sunt sas àndalas de sighire cunforma a sa rivolutzione cubana (e a cale siat rivolutzione). O la criticamus dae banda de manca o, comente faghet chie faeddat de fallimentu de su sotzialismu, dae banda de dereta. 

Firmende·nos in su primu versante tocat a mòvere dae sa natura de s'istadu cubanu. No est frastimu a nàrrere chi su de Cuba siat unu sotzialismu incumpretu. Finamentas Lenin, in su 1921 (e duncas in antis de furriada burocràtica definitiva de su “Termidoru istalinianu”), naraiat chi s'istadu operaju sovièticu fiat deformadu a cajone de s'arretradesa de s'economia e de s'isolamentu suo. 

Torrende a Cuba, si in belle 60 annos su Partidu comunista at fatu petzi 7 cungressos, carchi cosa, pro seguru, at a chèrrere nàrrere. E torrende a sos deretos de sos omosessuales si diat pòdere concrùere chi cun unu pesu semper prus minore de sa burocratzia (ma, cheret naradu, est fàtzile a pesare sos chilos de burocràtzia de un'ìsula cando chi s'imperialismu at chircadu cun milli maneras violentas una mudada de regime) podet èssere chi unas cantas chistiones nche poderent intrare mègius a s'agenda. 

Leone Trotsky, rivolutzionàriu sovièticu, in una regorta de iscritos suos essida a campu in su '23, “Rivolutzione e vida fitiana” (mentovada finamentas dae Wilhelm Reich in s'òpera “Sa Rivolutzione sessuale”), faeddaiat de sas consuetùdines erèntzias de sa sotziedade betza (e beni·mi·nde machismu ispànicu!) nointamen su santugaine famadu. 

«B'ant a chèrrere annos o deghinas de annos de isvilupu econòmicu e culturale», nargeit, pro nche cròmpere a «s'òmine nou». Dificultades in sa sotziedade bi nd'aiat a muntones ca sa cultura agualitària no la podiant fraigare a nou petzi cun sa natzionalizatzione de s'economia e cun su monopòliu de su cummèrtziu foranu. E non podiant bastare sos provedimentos de sos bolscevicos (chi faghiant unu cungressu cada annu, a su nessi dae su '17 a su '25), a comintzare dae s'abolitzione de sas leges contra a s'omosessualidade (finas a su “Termidoru sessuale” e a s'introdutzione de su reatu).

Cuba oe no est sa perfetzione sotzialista e si nche ruet su Venetzuela, una furriada de prua in su mercadu est prus chi non segura (bastis chi non nche fràighent finas carchi Hotel Trump). Ma in contu de deretos no est nemmancu sa de sos annos '70. E comente no est de giudu a cuare sas responsabilidades de su guvernu cubanu in sos annos colados no est de giudu nemmancu a s'inchietare si s'ammentat chi in cust'àndala b'at àpidu furriadas e conchistas rivolutzionàrias. In Cuba s'omosessualidade no est reatu dae 11 annos in antis chi s'Oms nche la bogaret dae s'elencu de sas maladias. Singiale de vitalidade de su protzessu.

Sos tempos pro cantare “su pane e sas rosas”, totu cantos paris, sunt prus chi non cròmpidos. Ma, parafrasende a Trotsky «b'ant a chèrrere annos o deghinas de annos de isvilupu econòmicu e culturale» pro chi àteras sensibilidades (comente s'anti-ispetzismu, pro nàrrere) nch'intrent a s'agenda de sos chi punnant a s'emantzipatzione. Ma finas a tando, finas a cando s'isfrutamentu de s'animale at èssere sa norma legale e culturale – chie est chi at a pòdere nàrrere chi «custa rivolutzione – s'in casu b'esseret – no est sa mia»?