 |
| Deretos Silenzio in sala (dae «Su Re» de Juanne Columbu) URL imàgine |
«Torrade·li duncas a Tzèsare su chi est de Tzèsare e a Deus su chi est de Deus», nargeit Gesùs (Mateu evangèliu 22,21) a chie li fiat pregontende si diat àere dèvidu o mancu pagare sas tassas a sos Romanos chi, a su tempus, fiant ocupende sa Palestina.
Làicu: unu faeddu e unu printzìpiu acraridos duncas fintzas dae Gesucristu, a su chi nos narat Mateu. Un'Istadu diat èssere duncas làicu si mantenneret ischirriados bene su cuntzetu de cultu o de religione cun su suo matessi de Istadu. Como, si siat tzelebradu non si cumprendet, ma est unu printzìpiu reconnotu, proclamadu e decraradu pagu prus o mancu in totue.
Dae sos faeddos de Livio Fanzaga - preìderu e diretore de Ràdiu Maria - in contu de uniones tziviles e mescamente pro su chi pertocat su ddl chi sunt dibatende in su Parlamentu custas dies, si cumprendet àteru. Faeddos graes chi at pronuntziadu, iscudende a libru, pròpiu dae s'emitente. Eris, a ora de sa ressigna imprenta mangianile. E chi inoghe nche torramus intreos pro amore de crònaca e pro chi cadaunu si potzat fraigare unu pàrrere. Agiunghende fintzas chi Fanzaga, giai sas dies coladas, aiat dadu una definitzione sua pro sas famìlias omogenitoriales: «titule e bascaràmene».
«Custa (de annotare su dimustrativu) Monica Cirinnà, mi paret agigu che a sa fèmina de su de deghessete capìtulos de s'Apocalisse: sa Babilònia. Como est artziende su càlighe de proseco e festende pro sa vitòria. Sennora istimada, at a arribare fintzas s'interru istet sulena. Deo, a vostè, bi l'aùguro cantu prus a tesu possìbile, ma apat de ischire chi at a arribare fintzas cussa die».
Monica Cirinnà, cun assentu befulanu e parafrasende a Massimo Troisi in unu film suo famadu, at rispostu in twitter: «Ah, devet arribare fintzas s'interru? Como mi nche lu marco!»
Làicu: unu faeddu e unu printzìpiu acraridos duncas fintzas dae Gesucristu, a su chi nos narat Mateu. Un'Istadu diat èssere duncas làicu si mantenneret ischirriados bene su cuntzetu de cultu o de religione cun su suo matessi de Istadu. Como, si siat tzelebradu non si cumprendet, ma est unu printzìpiu reconnotu, proclamadu e decraradu pagu prus o mancu in totue.
Dae sos faeddos de Livio Fanzaga - preìderu e diretore de Ràdiu Maria - in contu de uniones tziviles e mescamente pro su chi pertocat su ddl chi sunt dibatende in su Parlamentu custas dies, si cumprendet àteru. Faeddos graes chi at pronuntziadu, iscudende a libru, pròpiu dae s'emitente. Eris, a ora de sa ressigna imprenta mangianile. E chi inoghe nche torramus intreos pro amore de crònaca e pro chi cadaunu si potzat fraigare unu pàrrere. Agiunghende fintzas chi Fanzaga, giai sas dies coladas, aiat dadu una definitzione sua pro sas famìlias omogenitoriales: «titule e bascaràmene».
«Custa (de annotare su dimustrativu) Monica Cirinnà, mi paret agigu che a sa fèmina de su de deghessete capìtulos de s'Apocalisse: sa Babilònia. Como est artziende su càlighe de proseco e festende pro sa vitòria. Sennora istimada, at a arribare fintzas s'interru istet sulena. Deo, a vostè, bi l'aùguro cantu prus a tesu possìbile, ma apat de ischire chi at a arribare fintzas cussa die».
Monica Cirinnà, cun assentu befulanu e parafrasende a Massimo Troisi in unu film suo famadu, at rispostu in twitter: «Ah, devet arribare fintzas s'interru? Como mi nche lu marco!»
