 |
| Deretos Ansa, Url imàgine |
Faghende mancari agigu prus de sonu, lassende una trata mala in ue at carcadu pee, ma in finitias sas targas nche las at versadas fintzas issu. Licio Gelli - su fascista - non b'est prus. Tocat a lu chircare in logu de registru como. E fintzas inoghe nudda de nou. L'at fata vida vida dae s'unu conchilìbriu a s'àteru. Peruna noa in sa noa duncas. Est nàschidu che a medas e che a medas si nch'est mortu. Ma no est custu chi nos dat anneu. Est su tempus chi nch'at coladu intremesu chi nos lu dat. Su tempus chi at dispostu pro lassare su sinnu.
Òmine de su 1919, a 18 annos nche fiat voluntàriu in Ispànnia cun Franco. Camisa niedda. Fascista. Republichinu e posca - cun totu su rispetu dèvidu a custu faeddu - partigianu, nât chi. In su '44 si còjuat a donna Wanda. Si perpètuat cun bator fìgios. A pustis de sa gherra nche ponet passos fintzas in Sardigna prendende cun paritzos compares de puleu. Unu a piztu de totus Flàviu Carboni, s'interfaghe intre malavida e polìtica. Movet posca conca a s'Argentina. Disterradu de casta. In cue tratat cun Peron e Lopez Rega.
Torradu a Itàlia intrat a traballare cun Permaflex a fraigare isterrimentas. Operaju. Ma no li bastat. Cheret de prus. Sas trassas margianinas nche lu ghiant finas a diretore de s'istabilimentu. Posca sòtziu cun Lebole, àtera marca de livellu in contu de bestimentas. Inoghe ponet cambas e in finitias si còmporat sa fàbrica Gio.Le. In su '63 si nche marcat a sa massoneria. In su '66 su grandu maistru Gamberini nche lu tramudat a sa lògia Propaganda 2. Sa P2 famada chi nascheit a coa de s'otighentos pro fàghere a manera chi bi poderet intrare fintzas e mescamente personàgios pùblicos servende·lis sa riservadesa chi li deghiat a su ruolu.
In su '75 sos bèrtighes disinneint a serrare sa P2 chi però, pròpiu gràtzias a Gelli - chi dae segretàriu nche fiat coladu a grandu maistru - torrat a nàschere dae sa chesina sua matessi. A trassa de Àraba fenice. E como, si diferèntzia b'at, sa P2 est finas prus forte, prus organizada e creschet die cun die issendende·nche sos tentàculos, che purpu de sicàngiu, a cada setore de su poderiu. Cando, in su 1981, duos giùighes milanesos Turone e Colombo, indaghende subra de su fallimentu de Sindona, àteru campione de onestade chi marcheit a nòdidu sa repùblica italiana, nche crompeint a sas listas de sos iscritos a sa P2, si nche moveit unu terremotu chi no aiat mai connotu antepostu. Finas a tando.
Unu sisma polìticu-giuditziàriu a su de noe grados in sa Mercalli. In sos indicos b'at prus de milli nùmenes de personàgios de prudone, ministros, parlamentares, finantzieris comente a Sindona e a Calvi e posca editores, giornalistas, militares, servìtzios segretos, prefetos, cuestores, magistrados. Fintzas sa bonànima de Berlusconi. Sa P2 resurtat collegada a totu sos setores de su malufàghere italianu de sos ùrtimos trinta annos, sena perunu ischìrriu. Tentadu golpe Borghese, istrategia de sa tensione, derruta de Sindona, chistione Calvi, atrempada a sos grupos editoriales, casu Moro, màfia, tangentòpoli e a tempus prus.
Salude a nois finas a torraret issu.
