 |
| Wikimedia |
A fraigare sa noa in contu de partzidura, a pustis difusa dae totu s'imprenta britànnica, est istada una frase pronuntziada dae Corbyn intervistadu dae sa Bbc: "Dae Marx tenimus meda ite imparare. Totus!".
Ma s'aprètziu a su teòricu de su comunismu no est petzi unu modu de nàrrere: su deputadu, 66 annos, proponet sa natzionalizatzione de sas ferrovias, de sa posta e de s'energia elètrica. Pedit a torrare a introduire in sa costitutzione de su Labour sa clàusola betza de su 1918 in contu de "possessu pùblicu de sos mezos de produtzione" (cantzellada dae Blair bint'annos a como).
Proponet s'aumentu de sas tassas pro sos ricos, s'annullamentu de s'austeridade e, forsis sa cosa prus atzuda, a istrìnghere alleàntzia cun sa Rùssia.
Como, radicales o estremistas -comente a bias costumamus a los tzerriare- bi nd'at in totue in Europa. Sa diferèntzia est chi in su Regnu unidu, in su giru de unu mese, Corbyn si nche diat pòdere artziare a ghia de su partidu suo e duncas diat pòdere aspirare a èssere elègidu, in su 2020, a Primu ministru.
Su Times lu dat a su 43% cun sèighi puntos de vantàgiu subra de Andrew Burnham chi si firmat a su 26%. Distàntzia de importu si pensamus chi sas àteras duas candidadas, Yvette Cooper e Liz Kendall, sunt firmas a su 20% e a su 16%. Tzertu fiat lìtzitu a immaginare chi, a pustis de sas duas derrotas in fila a pare (cun Gordon Brown in su 2010 e cun Ed Miliband in su mese de maju coladu, òmines meda prus a manca de Blair), su partidu laburista pensaret a una solutzione prus moderada e imbetzes si prospetat sa possibilidade chi sigat a bortare sa prua galu de unos cantos grados a babordu.
Blair no est cuntentu pro nudda e invitat sos eletores a non votare a Corbyn, minetzende sa partzidura. In s'ìnteri b'at de nàrrere chi Karl Marx dae su montigru de Highgate, in ue nch'est interradu, a sa segura at a àere iscansadu a rìere.
