17/11/16

Su 18 de santandria 2013. A de note

de Maurìtziu Sale

Nùgoro, sa galleria de Mughina. Deretos MeteoWeb   URL imàgine



Arriscu idrogeològicu. Alluvione. Cando s’arriscu si cuncramat, cantu si fùrriat a disacatu non faghet a li parare fronte o a s’oriolare in cherta de remèdiu. No in Sardigna. In Sardigna su dolore est che a su pane. No est mai meda, est assutu, sùtile, tracheddaitzu. E fatu pro durare. Fìamus in Gaddura, su 2013. A de note. Su degheoto de santandria, sa note teniat su sestu de una die destinada a no agabbare. E sa mùtria de unu Deus chi - cuadu che fera in palas a sas nues gràidas de turmenta – fiat abbaidende su fue-fue. Mirende su terrore e sa derrota pintados in sa chìgia de sos òmines rèndidos, de sas fèminas isporadas, de sos pipios ingramessende agiudu.

Boghes sena sonu a dolu mannu. Carrargiadu dae sa tràschia e dae sos rios chi - aparèssidos a unu prontu e deretos conca a mare - falaiant trumbuschende in intro de bidda. Leende·nche totu sena codiare mancu su pensamentu o su pentimentu chi in momentos che a cussu current a petorras. A sa sola. Sena tempus pro torrare alenu. E sena cunfortu. «Sa neghe est de s’òmine, si leghiat in sos giornales, chi fràigat semper sena regressu e sena birgòngia». S’abba si faghet su logu suo. Semper e sena pedire su permissu a nemos. No a s’òmine.

Como su chelu at arrimadu su fele suo. Como s’abba pròina s’est furriada a làgrimas. A disisperu. E abbaidende su chi, galu oe a pustis de  annos, est in cue derrutu, ammuntonadu, torremus·nche cun su coro a su terrore chi at tentu a gangas sos poberitos chirchende sarvatzione. Pro issos e pro sos istrintos chi no ant pòdidu agiudare. Torremus a sos baules postos a ria. In ue duos fiant arvos, minoreddos. A singiale imperituru chi su delìriu de sa natura nch’iscòbiat  - barighende·nche·lu - s’irvàliu de s’òmine cantu fràigat in ue non devet. Cantu non connoschet rispetu primidiu si non declinadu a corfos de terrore, de morte. Pro imparare, pro praticare su rispetu, pro istransire àteru dolore, apamus de ischire chi b’at unu degheoto de santandria in s’istòria nostra. Istichidu mumughiende in intro a sa cussèntzia de chie podiat e no at fatu e, a dolu mannu, de chie cheriat e no at pòdidu.