16/12/15

S'immigratzione contada (male) dae is mèdios. Is resurtos de su de tres raportos “Carta de Roma”

de Màuru Piredda

Imàgine de presentada de su raportu

«Pro sighire is règulas de sa Carta de Roma no est netzessàriu a istimare is immigrados, est bastante a istimare su giornalismu e a nde tènnere, de sa funtzione sua, s'idea chi amus imparadu in is iscolas, in is universidades e in is redatziones: su mestieri de chie contat sa realidade pro chi sa tzitadinàntzia dda connoscat e si nde fatzat un'opinione. Nudda de prus». Cun custos faeddos su giornalista sardu Giuanne Maria Bellu aberit su de tres raportos de s'Osservatòriu europeu pro sa seguresa intituladu "Notizie di confine".

Sa Carta de Roma mentovada dae Bellu, in vigore dae su 2008, est su còdighe deontològicu in contu de migrantes firmadu dae su Cònsigiu natzionale de s'Òrdine natzionale de is giornalistas, dae sa Fnsi e aprontadu cun sa collaboratzione de su Cummissariadu artu de is Natziones aunidas pro is refugiados. Pilastru fundamentale de custu documentu est su rispetu de sa beridade sustantziale de is fatos. De prus. Un'inditu a is giornalistas pro chi no impreent tèrmines chi non siant dèghidos, allarmes sena peruna giustificatzione, informatziones fartosas o isbessiadas.

Dae su raportu essit a pìgiu chi in su 2015 ddoe at àpidu una crèschida manna de noas in is giornales (finas a su 180% cun 4/5 tìtulos sa die in prima pàgina) e de servìtzios Tg (belle 3500 cun 7 noas pro editzione). Paret chi a custa crèschida no apat currispostu«un'aumentu de sa timòria e de s'inseguresa cunforma a migrantes e pròfugos», ma est beru chi is mèdios ant impreadu «unu lèssicu bìblicu e epocale» chistionende, a bias, de invasione.

«Allarmìsticu» cun «evocatziones negativas» su tonu de is tìtulos de is giornales 47 bias subra de 100. «Allarmìsticu e sensatzionalìsticu» su tonu de sa comunicatzione in is telegiornales. Est a nàrrere, a is migrantes ddos ant rapresentados comente chi esserent una minetza pro s'òrdine pùblicu finas a nche cròmpere a su traballu chi mancat, a sa chistione religiosa e a is epidemias possìbiles (e duncas a is psicosis). 

Un'àteru inditu de sa Carta de Roma est su de interpellare, cando si podet, espertos e organizatziones ispetzializadas in matèria, a tales chi a is letores/tele-ispetadores ddis potzant acrarire is cajones de is fenòmenos migratòrios. Ma sa boghe issoro est presente sceti pro su 5% de is bias (est mancada sa possibilidade o sa voluntade?). Comente chi no apamus su deretu de cumprèndere su proite custa gente si che fuet dae domo sua.


Su perìgulu est su de nos cunfrontare cun s'immigradu contadu dae is mèdios e non cun s'immigradu berdaderu, de nos cunfrontare cun su raportu timorosu intre nois e issos e non cun issos etotu. De fraigare làcanas, duncas.