Sa crisi italiana e sa dibata sarda

de Màuru Piredda

Afp©  2018 / Andreas Solaro

Mattarella? A bisu de Frantziscu Pigliaru at fatu bene ca nât chi «at reagidu cara a unu progetu perigulosu chi non fiat legitimadu dae sas ùrtimas eletziones». Pro s'ex assessore de sa Giunta sua, est a nàrrere Pàulu Maninchedda, «s'Itàlia s'est pèrdida». Ma su filòlogu macumeresu at annantu chi «sas fortzas polìticas de Sardigna non resessent nemmancu a mòvere dae sa crisi italiana pro afirmare sa chistione natzionale sarda». Est un'argumentu dìligu, a dae chi custa crisi paret prus una partida de fùbalu intre biaitos e àbbilas teutònicas. Duncas, comente si nch'insertant sos interessos sardos in custu disafiu?

Savona, Salvini e sa felpa (grogu)birde

de Màuru Piredda

Parabenes a sos istudentes chi sunt a proa a sustènnere s'esame de Deretu costitutzionale. «Vostè nos faeddet de s'artìculu 92», diat pòdere pregontare su Professore. Pro seguru in medas diant abarrare su matessi a manos iscutas pro no àere cumpresu sa diferèntzia intre "proposta" e "nomina", pro su chi pertocat sos ministros. Diamus pòdere nàrrere, sulenos, chi sas acontèssidas de custas dies, ant a fàghere "giurisprudèntzia". Ma torremus a sa chistione.