 |
| foto leada dae Flickr |
Nât chi su 16 de su mese de idas ddoe at a èssere s'interru de s'Imu e de sa Tasi. «Italianos - at naradu Matteo Renzi a ghisa de disafiu –, signade·bos·la sa data». Comente a nàrrere: «mirade chi no mi nd'ismèntigo!». In s'ìnteri calicunu at espressadu unu pàrrere chi, a su prèmier, no dd'est agradadu. Semus chistionende de s'Unione europea, ma peri de Bankitalia e de sa Corte de is contos.
Pro custas
istitutziones àteras sunt is prioridades in contu de tassatzione: pro su
chi pertocat is rèdditos de is impresas e is chi benint dae su traballu
dipendente sa proposta est de menguare is alìcuotas; pro su chi
pertocat is consumos s'impòsitu est a nch'artziare s'Iva. Is de sa domo,
duncas, non rapresentant su primu oriolu issoro.
A custas boghes s'est
annanta sa de s'Osservatòriu de su mercadu immobiliare (Nomisma) chi,
però, nch'est intrada (cherende·ddu o nono) in is inditos
costitutzionales in contu de progressividade de s'impositzione fiscale
(chi, semper a cando, benit a menguare artziende·nche s'Iva): «Nd'ant a benefitziare – est su chi at naradu su cussigeri delegadu Luca Dondi – is famìlias cun is disponibilidades reddituales mèdias prus artas».
